🌾 Παγκόσμια Ημέρα της Αγρότισσας — Όταν η γη ζητάει φωνή, όχι γιορτή
Σήμερα, υποτίθεται, τιμούμε την Παγκόσμια Ημέρα της Αγρότισσας.
Μόνο που η αλήθεια είναι πικρή:
η αγρότισσα έχει απαξιωθεί, το επάγγελμα έχει διαλυθεί,
και η ύπαιθρος αργοπεθαίνει μέσα σε ένα πλέγμα πολιτικών που αντί να δώσουν ελπίδα, δίνουν μόνο αντικίνητρα.
Μιλούν για “στήριξη της αγροτικής παραγωγής”, ενώ κόβουν τις επιδοτήσεις εκεί που πραγματικά χρειάζονται.
Μιλούν για “καινοτομία και ανάπτυξη”, την ώρα που καμία νέα γυναίκα δεν βρίσκει λόγο να μείνει στη γη.
Κι εκείνες που μένουν, παλεύουν χωρίς στήριξη, χωρίς υποδομές, χωρίς φωνή.
Η αγρότισσα δεν είναι πια το πρόσωπο της προόδου — την έχουν μετατρέψει σε σύμβολο εγκατάλειψης.
Κι όμως, η συμβολή της ήταν και είναι καθοριστική:
στην παραγωγή, στην τοπική οικονομία, στη διατήρηση των παραδόσεων, στη συνοχή της κοινότητας.
Είναι εκείνη που ξέρει πότε “αναπνέει” το χώμα, πώς ωριμάζει ο καρπός, πώς ξαναγεννιέται ο τόπος.
Αλλά ποιος την ακούει;
Ποιος σχεδιάζει πολιτικές με τη γυναίκα του χωραφιού στο τραπέζι;
Αντί για στήριξη, βλέπει αδικίες.
Αντί για πρόσβαση, γραφειοκρατία.
Αντί για ισότητα, αποκλεισμό.
Γι’ αυτό σήμερα, δεν είναι μέρα γιορτής, είναι μέρα καταγγελίας και διεκδίκησης.
Να σταματήσει η αγροτική πολιτική να υπηρετεί μόνο στατιστικές και να ξαναγίνει πολιτική για ανθρώπους.
Να δοθούν ουσιαστικά κίνητρα για τις γυναίκες που θέλουν να μείνουν στη γη,
να αναδείξουν τα τοπικά προϊόντα, να ξαναστήσουν τον κοινωνικό ιστό που οι αριθμοί αγνοούν.
Γιατί χωρίς την Αγρότισσα,
χωρίς τη δική της γνώση, ψυχή και υπομονή,
η γεωργία δεν έχει μέλλον — κι η ύπαιθρος δεν έχει ζωή.
🕊️ Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες της γης,
σε εκείνες που συνεχίζουν να παλεύουν σιωπηλά,
όταν οι άλλοι απλώς “τιμούν ημέρες”.
✍️ Μια φωνή από τον τόπο που δεν ακούγεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου